Κείμενο: Γιάννης Λάσκαρης-Φωτογραφία: Νίκη Γιαννακοπούλου
Ξεναγοί: Θεοδώρα Παγάνη, Στάθης Καυκάς. Για τη σειρά «ΞΕΝΑΓΗΣΕΙΣ»
του φορέα ψηφιακής προβολής «ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ»
Αν το Κουρτάκι στα
Τούρκικα σημαίνει Λύκος και αυτό προκύπτει από την τοπική
ιστορία εμείς μόνο λύκοι δεν νιώσαμε σε αυτό το υπέροχο χωριό. Αντιθέτως νιώσαμε
την έντονη φιλοξενία και μυηθήκαμε στις κρυφές ομορφιές του χωριού. Λύκοι
αναγκάστηκαν να γίνουν οι κάτοικοι του όταν κατέφθασαν εδώ οι Τούρκοι και από
εκεί βγήκε και το όνομα-Έφυγαν οι κάτοικοι έγιναν κουρτάκι ήταν η απάντηση στον
Τούρκο επικεφαλής. Αναγκάστηκαν να αφήσουν ένα μαγικό τόπο που σήμερα τον
ανακαλύψαμε και εμείς με την συνδρομή της προέδρου του χωριού Θεοδώρας Παγάνη
και του κατοίκου του Στάθη Καυκά. Το Κουρτάκι δεν αποτελεί ένα πέρασμα παρά
είναι ένα χωριό γεμάτο εκπλήξεις. Οι ξεναγοί μας, μας αποκάλυψαν την Κάτω και την Πάνω Μαύρη Λίμνα με τα
πεντακάθαρα νερά και την πλούσια βλάστηση που παραπέμπει στον Αμαζόνιο χωρίς
υπερβολές. Η περιήγηση στο ποτάμι είναι στην ουσία μια περιπέτεια που αφήνει
ανεξίτηλες εικόνες στη μνήμη. Οι εικόνες που συλλέξαμε μιλούν από μόνες τους για
το μεγαλείο της φύσης που εδώ έχει «υφάνει» ένα φυσικό τοπίο ίσως από τα
εντυπωσιακότερα της Μεσσηνιακής γης. Η περιήγηση συνεχίστηκε στα μνημεία που
είναι διάσπαρτα και πολύ κοντά στο ποτάμι. Το ιστορικό εκκλησάκι του Αγίου
Νικολάου, ο Άγιος Αθανάσιος, η Αγία Παρασκευή κ.λ.π αλλά και η Πέτρινη Βρύση
αλλιώς Καμάρι, πραγματικό καμάρι του χωριού που μετρά επάνω από 300 χρόνια,
συνθέτουν όλα αυτά μια μοναδική «αρχιτεκτονική διαδρομή». Η πέτρινη βρύση
βρίσκεται σε ειδυλλιακή θέση ωστόσο χρειάζεται συντήρηση και μια παρέμβαση στον
πλάτανο ώστε να συγκρατηθεί πριν την καταστρέψει αν πέσει πάνω της. Δεν
αισθανθήκαμε πως φύγαμε ποτέ από το όμορφο χωριό με τον φιλόξενο σύλλογο που
διαθέτει μια άνετη και όμορφα διακοσμημένη αίθουσα, καθώς θα είμαστε συχνά εδώ.
